Ik mis je nergens echt het érgst,
maar mis je altijd overal. [Bette Westera]
Allerzielen: het is echt een viering voor iedereen. Wie heeft in zijn leven niet met verlies en afscheid te maken gehad? Verdriet kent geen tijd. Een flard van muziek kan oude pijn opeens weer openscheuren. Een beeld of een woord geeft soms troost. Voor de één blijven er vragen naar het waarom, en de ander heeft iemand in berusting uit handen gegeven.
Psalm 23 – de Heer is mijn Herder – staat in de viering centraal. Ergens mag je je geborgen weten.
We noemen aan het begin van de viering de namen van hen die in het afgelopen jaar overleden zijn en betrokken waren bij Het Brandpunt. Hun namen worden in het licht gesteld van de Paaskaars. Maar deze avond willen we ook namen noemen van hen die al langer niet meer bij ons zijn. Namen die jij wel bewaart in je hart maar die nooit meer ergens klinken, zelfs niet in de kerk. Familie, een broer of zus; of een vriendin, een collega, een kind, een ouder…
Tijdens de viering wordt iedereen uitgenodigd om een lichtje aan te steken en die naam op te schrijven waarvan je zo graag wilt dat die nog een keer wordt genoemd wanneer we onze voorbeden bidden.
De viering begint om 20.00 uur, en de cantorij zingt.
Josephine en Berthe